ขนมผิง ขนมไทยโบราณที่มีมานานตั้งแต่ยุค ร.5
ขนมผิง เป็นขนมไทยชนิดหนึ่ง ทำมาจากแป้งผสมกับน้ำตาลทรายกับไข่แดงและกะทิ แล้วนำไปอบด้วยไฟบนและไฟล่างจนกรอบ มีรูปร่างแบนคล้ายไข่แมงมุม มีสีเหลืองนวล
ที่มาของขนมผิง ขนมผิงมีต้นกำเนิดมาจากอาหารโปรตุเกส โดยหญิงลูกครึ่งโปรตุเกส-ญี่ปุ่นชื่อว่า มารี กีมาร์ ที่เกิดในอาณาจักรอยุธยา หลังจากที่ทหารญี่ปุ่นชุดแรกได้เข้ามาเป็นทหารอาสาในรัชสมัยของสมเด็จพระนารายณ์มหาราช ไม่นาน มารี กีมาร์ ก็ได้เข้ารับราชการในตำแหน่งหัวหน้าห้องเครื่องต้น และได้ชื่อในภาษาไทยว่า “ท้าวทองกีบม้า” ได้สอนการทำขนมหวาน อาทิ ทองหยอด, ฝอยทอง และอีกหลาย ๆ อย่างให้กับผู้ที่ทำงานอยู่ใกล้ชิด และจากนั้นก็ได้กลายมาเป็นขนมไทยหลากหลายอย่างรวมถึง ขนมผิงด้วย
โดยคำว่าผิงนั้นมาจากการนำขนมไปผิงไฟเพื่อทำให้ขนมสุก สูตรนี้เป็นสูตรจากเจ้าจอม ม.ร.ว.สดับ ในรัชกาลที่ 5 ขนมโบราณอย่างขนมผิงที่ยอดฮิตจนถึงปัจจุบัน
วิธีทำ
1.ร่อนแป้งถั่วเขียว แล้วนำไปอบควันเทียน โดยจุดเทียนอบขนม คอยให้เปลวไฟเผาเนื้อเทียนให้ได้กลิ่นหอม จึงค่อยดับไฟ วางลงในภาชนะใส่แป้ง ปิดฝา อบควันเทียนเป็นเวลาอย่างน้อย 1 ชั่วโมง หรือข้ามคืน
2.นำน้ำตาล กับกะทิใส่ลงในหม้อตั้งไฟให้เดือด เคี่ยวต่อจนมีลักษณะเป็นยางมะตูมเป็นเวลา 5 นาที ยกออกจากความร้อน พักให้น้ำเชื่อมให้พออุ่นลง
3.นวดแป้งที่อบควันเทียนไว้ กับไข่แดงให้เข้ากัน ใส่น้ำเชื่อมที่อุ่นลงแล้วตามลงไปนวดให้เข้ากัน พักไว้ 1 คืน
4.เปิดเตาอบที่ 170 องศาเซลเซียสโปรแกรมไฟล่าง – ไฟบน
5.ปั้นขนมผิงเป็นชิ้นขนาดประมาณ 1 เซนติเมตร จัดวางลงบนถาดอบที่รองด้วยกระดาษไข นำเข้าอบเป็นเวลา 15 นาที พักให้เย็นตัวดี